Het onverharde pad, het bospad en een ander paadje

Het onverharde pad, het bospad en een ander paadje

25 oktober 2021 - Lea van Someren

Na het duinzand en het Gelders gras is het nu de beurt aan onverhard wandelen op bospaden. Voor de provincie Utrecht heeft Wandelnet een etappe van het Trekvogelpad gekozen. De Utrechtse Heuvelrug is dan ook een prachtig bosgebied.

herfst utrechtse heuvelrug.jpeg

Watertjes

Ik neem het boemeltje naar Rhenen om van hieruit westwaarts naar Amerongen te wandelen. Over de Utrechtse Heuvelrug. Aangekomen in Rhenen spuugt de trein groepjes wandelaars uit. Het is tenslotte zondag. Als altijd verdwijnen de andere wandelaars al snel uit zicht. Er zijn dan ook behoorlijk wat prachtige wandelpaden in dit gebied. Via de buitenwijken klim ik geleidelijk de oude opgestuwde aardwal op. Eenmaal boven kom ik uit bij het (water)productiebedrijf van Vitens. Het water uit de bron onder de Utrechtse Heuvelrug is niet alleen prima drinkwater voor de provincie, voor zijn watertjes gebruikt Bar Le Duc dezelfde bron. Inmiddels doen ze daar niet meer geheimzinnig over. Dat was 20 jaar geleden wel anders. Toen suggereerde het bedrijf dat het water afkomstig zou zijn uit de Ardennen. Al is de leugen is nog snel, de waarheid achterhaalt haar wel. Volgens mij mogen we daar het Tv-programma ‘Keuringsdienst van Waarde’ voor bedanken.

bospad tekening

Olifantenpaadje

En hier, in dit waterwingebied, begint mijn onverharde wandeling door het bos. Het is een mooie dag en het bos is al vergevorderd met zijn herfsttooi. Kinderen hollen met plastic zakken om materiaal te verzamelen voor hun herfst-kijkdoos. Het doet mij mijmeren over mijn eigen herfstkijkdoos. Toen was het niet vreemd om ook paddenstoelen te plukken maar dat zie ik deze kids niet meer doen. Op het moment dat het tijd is voor mijn boterham bereik ik het uitzichtpunt op de rand van de stuwwal, met uitzicht op Veenendaal. Wanneer het bospad overgaat in een karrenspoor ontdek ik sporen van paardenhoeven. Zelfs ik weet dat dit karrenspoor niet van deze paarden afkomstig kan zijn, maar het is toch een leuke toevalligheid.
Even verderop, weer terug op een bospad zie ik, echt waar, een olifantenpaadje. Voor hen die niet weten wat een olifantenpaadje is, verwijs ik graag naar mijn website. Olifantenpaadjes ken ik van de bebouwde wereld waar de haastige voetganger snel even de bocht afsnijdt. Hier, in de rust van de natuur, verwacht ik zoiets niet. Ben ik toch een beetje teleurgesteld in mijn medewandelaars.


Bij halte Amerongse Berg pak ik lijn 50 terug naar Utrecht. De bus is leeg en de chauffeur zit duidelijk om een praatje verlegen: “Gewandeld?” vraagt hij, “ik zie het aan de schoenen”. “Van Rhenen naar Amerongen” antwoord ik. “Maar dan zit je in de verkeerde bus, deze gaat naar Utrecht!” Een uur duurt het ritje maar al kletsend vliegt de tijd voorbij.

Ook zin in deze wandeling? Ga dan naar Wandelnet.

Onverhard wandelen staat bij Wandelnet hoog in het vaandel. In oktober roept Wandelnet wandelaars op om een 'ode aan onverhard wandelen' te brengen. Door foto's, filmpjes en verhalen te delen onder #ikwandelonverhard. Wandel één van de speciaal uitgezochte routes met prachtige onverharde stukken of ga zelf op avontuur. www.wandelnet.nl/onverhard-wandelen 



Lees meer over