Grote Rivierenpad – net over de Duitse grens
De bus van Nijmegen naar Kranenburg in Duitsland geeft je meteen al een buitenland gevoel. Mijn doel voor vandaag: etappe 14 van het Grote Rivierenpad. Het is een kilometer of zeventien van Kranenburg naar Nijmegen station, dus dat moet goed te doen zijn. Op deze tweede woensdag van oktober is het ideaal wandelweer: weinig wolken, flink wat zon, fris, vrijwel windstil en een graad of zestien.
Wegwijzers naar wandelpaden op de Duivelsberg © Ernst Koningsveld
Net over de Duitse grens
Ik kies ervoor om uit te stappen bij bushalte Bürgermeisteramt in Kranenburg. Die is net iets verder oostwaarts dan het knooppunt van etappes 14 en 15 van het Grote Rivierenpad. Het leek me leuk om even door het centrum van dit Duitse stadje te lopen. Maar op deze woensdagochtend is daar weinig te beleven; de meeste winkels en horecagelegenheden zijn nog gesloten. De eerste kilometers zijn mooi, zonder spectaculair te zijn. Er hangt wat ochtendmist over de velden en ik kom het eerste uur niemand tegen. Bij het kerkje van Wyler rust ik even uit; wat een heerlijk plekje.
Kerkje van Wyler © Ernst Koningsveld
Duivelsberg
Daarna gaat het rap omhoog, de Duivelsberg op. Op de berg sta je opeens tussen auto’s en bij de pannenkoekenboerderij. Maar als je daar geen deel van wil uitmaken, kan je de drukte probleemloos mijden. De top van de Duivelsberg (75,9 meter) zit niet in de route, maar de beklimming ervan is het zeker waard. Wat is de natuur zo in de herfst mooi; kleurende bladeren, enorme hoeveelheden eikels en tamme kastanjes bedekken de paden en her en der zie je fraaie paddenstoelen.
Op de Duivelsberg is het punt waar drie Lange-Afstands-Wandelpaden en het Streekpad Nijmegen samenkomen. Dat betekent even goed bij de les blijven welk pad het juiste is om te volgen. Door schitterende bossen gaat mijn pad door; klimmen en dalen, en steeds weer met fraaie doorkijkjes. Het dorp Beek passeer je vrijwel ongemerkt, maar het ruim een eeuw oude spoelbassin van de vele wasserijen is een bezienswaardigheid.
Bos bij Stollenberg © Ernst Koningsveld
De Beekse Kabouterboom
Vlak aan de route, op landgoed Heerlijkheid Beek, staat misschien wel de dikste boom van Nederland. Helaas loop ik de boom, ook wel 'kabouterboom' genoemd, mis. Als ik er bij een van de tegemoetkomende wandelaars naar vraag, blijk ik er al een kilometer voorbij te zijn. Met nog wat steile stukken omhoog en omlaag bereik ik langzaamaan de stad. De routemakers van het Grote Rivierenpad wisten weggetjes te vinden die je nog lang het gevoel geven niet in de stad te zijn. Eenmaal bij de Waalbrug lukt dat niet meer, maar daar krijg je dan een fraai stuk geschiedenis van deze ‘oudste stad van Nederland’ voor terug. Meerdere borden langs de route geven uitleg over de geschiedenis; erg aardig. En dan loop je langs de Waal, de rivier die ik al een paar keer verder weg zag.
De route gaat dan door een lange winkelstraat; ook wel eens aardig in een Lange-Afstand-Wandelpad. De laatste halve kilometer naar het station maakt geen deel uit van het LAW en daar is dan ook niets leuks aan. Maar het benadrukt alleen maar hoe schitterend de hele tocht is. Zoals al geschreven, ga je flink wat op en neer. Ik registreerde 340 hoogtemeters op krap 17 km. Als je die aan kan, is deze tocht een absolute aanrader.
Noot: Bij het downloaden van de gpx track van de Wandelnet website viel me op dat etappe 13 van het Grote Rivierenpad, ten westen van Nijmegen, voor een groot deel langdurig herzien is i.v.m. dijkversterking. In de gids van 2018 staat nog de oude route. Raadpleeg de website dus als je daar wil lopen.
